Augustus 2011 – heden
Tijdens een rondreis door Suriname met haar gezin, bezoekt Sandra in 2011 Palumeu. Dit indianendorpje in het zuiden van Suriname heeft nauwelijks contact met de buitenwereld. De leerkracht van de dorpsschool vertelt dat op deze school alle leerlingen uit Palumeu een plekje hebben. Allemaal, met uitzondering van één jongen. Wennie, een jongen van 8 jaar met het syndroom van Down, krijgt geen les. Hij is alle dagen te vinden aan de zijde van zijn zorgzame vader. Wennie speelt wat terwijl zijn vader aan het werk is.
Kleine stapjes
Juf Sharon vertelt heel open dat ze niet goed weet hoe ze Wennie, die maar een paar woorden spreekt, kan laten deelnemen aan de les.
Sandra: “Door te vertellen over mijn ervaringen met mijn zoon Laurens op school, zie ik haar nieuwsgierigheid groeien. Ook voor Laurens is spraak lastig. Door te kijken naar wat een leerling wel kan en door te leren in kleine stapjes, is er veel mogelijk. Na schooltijd gaan Laurens en ik op bezoek bij juf Sharon en Laurens laat zien hoe hij vorderingen maakte met rekenen, lezen en schrijven. Sharon stelt veel vragen en wordt tijdens ons gesprek steeds enthousiaster. Een mooie bijkomstigheid is dat ik Laurens’ zelfvertrouwen zie groeien als hij Sharon laat zien op welke manier hij leert.”
Extra tafel en stoel
Juf Sharon besluit ervoor te gaan en er wordt een extra tafel en stoel in de klas gezet voor Wennie!
Op zijn eerste schooldag krijgt Wennie meteen een belangrijke taak: het hijsen van de vlag. In Suriname is dit een dagelijks ritueel aan het begin van de schooldag. Met een grote glimlach hijst Wennie de vlag naar de top.
Als dank krijgen de juf, Laurens en Sandra een warm onthaal in het dorp. De ouders van Wennie zijn zo blij dat hun zoon vanaf dat moment naar school kan en gaat leren. Het hele dorp leeft mee en er wordt een dankceremonie gehouden. De ontmoeting tussen Wennie en Laurens is een hartverwarmend moment, met veel herkenning. En de ouders van Wennie vinden het prachtig te zien dat er zoveel gelijkenissen zijn tussen Laurens en hun zoon.
Contact
De schoolplaatsing van Wennie was een bijzonder moment voor DDSF: de eerste leerling waarvoor we een plekje op school konden vinden. Juf Sharon werd overgeplaatst naar Paramaribo en Palumeu ligt zo afgelegen dat al een tijd geen contact is geweest. Wij blijven dat wel proberen, om te horen hoe het gaat met Wennie.
